در من چهار تن خانه دارند

در من چهار تن خانه دارند
زنی که مرا دوست دارد
مردی که تو را دوست دارد
دختری که هر دوی ِ ما را
و پسر ِ نوجوانی که هیچ کدام‌مان را

آن مرد و دختر که هیچ
سمت ِ تو ایستاده اند
آن پسر هم که می‌دانم می‌توانی
با آن زن چه‌گونه کنار خواهی آمد؟

سروده شده در دوشنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۱۵:۱۹

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست − 14 =