سر-در-گم و آشفته چون کودکی که به بازی انداخته اند اش به هوا امّا از یاد برده اند که بگیرند اش حالی که نمی‌دانم از چی است که به هم...
ام‌شب سر می‌زند زحل در آسمان ِ چشمان‌ات نوری سیاه هاله می‌بندد به دور ِ پلک‌های‌ات چشمان ِ من مسلّح به اشعار ِ روز به...
چه آسان غرق گشت هستی‌ام در خلیج ِ آبی ِ چشمان‌ات چه طوفان‌ها به پا شد ز آن نیم‌نگاه‌ات در نگاه‌ام
کودکی‌ام نشسته روی ِ تاب شاد و بی‌خیال سبک‌جان؛ با تکانه‌ای می‌رود از کف ِ زمین تا خود ِ سقف ِ آسمان کودکی‌ام شناور میان ِ...
- مراقب باش پسر! - مگر می‌روم سفر ِ قندهار پدر؟!
یراهنی سیاه پوشیده دریای ِ آبی ِ چشمان‌ام هر پلک زدن سنگ ِ غمی است که می‌افتد بر تصویر ِ ماه ... - موج ِ اشک‌ها -
خنکای ِ نسیمی کوتاه می‌خیزد از هم‌آغوشی ِ باد و فوّاره‌ی ِ آب
خنکای ِ نسیمی کوتاه می‌خیزد از هم‌آغوشی ِ باد و فوّاره‌ی ِ آب در خیال ِ من می‌جهد طوفانی
شبی در خواب نمیر و ببین ارواح ِ مرده‌گان را گور بر دوش می‌روند از این خاک خاکی که سبزه‌زارهای‌اش سیاه می‌رویند بنشین دمی...
بازآیید ای غم‌های ِ رفته بازآیید به این دل ای مارهای ِ اندوه خو گرفته به بوی ِ تن ِ شما تن‌هایی‌ام چون پیرهنی که شبی مهمان ِ...