کاش و پیش ِ نخل‌ها

روزها
سایه و خرمای ام دادند
بی آن که از نماز و روزه ام بپرسند
نخل‌ها

شب‌ها
راه ِ ماه و ستاره‌ها را نشان ام دادند
با آن که سر به زیر بودند
نخل‌ها

هنگام ِ رفتن
کاش و پیش ام دادند
بی آن که خود چیزی بخواهند
نخل‌ها

سروده شده در چهارشنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۱۸

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

13 − 4 =