۱۰ پند ِ سودمند برای ِ تازه‌عروس‌ها و تازه‌دامادها – بخش ۵

پند ِ سودمند ِ ۴

همه‌ی ِ پول‌ها را پول ِ «ما» بدانید

والتر حساب‌داری ۳۹ ساله و میلی مددکار ِ اجتماعی ِ ۳۱ ساله‌ای بود. آن‌ها تقریباً در یک ماه ِ آینده داشتند می‌زناشوییدند و داشتند با من در باره‌ی ِ خانه‌ای حرف می‌زدند که به تازه‌گی با هم خریده بودند. والتر از این گلایه داشت که میلی به اندازه‌ی ِ او برای ِ خرید ِ وسیله‌های ِ آش‌پزخانه پول وسط نگذاشته بود.

من نگاهی به والتر انداختم و گفتم:

– «چه اهمیّتی دارد؟»

والتر گفت:

«منظورتان چی‌ست از این که چه اهمیّتی دارد؟»

«این عادلانه نی‌ست».

من پرسیدم:

– «منظورتان چی‌ست از این که این عادلانه نی‌ست؟»

«اگر او نصف ِ آن را وسط نگذارد عادلانه نی‌ست».

من گفتم:

– «یک لحظه صبر کن»

– «شما برنامه دارید که تا همیشه با هم زناشوییده بمانید، درست؟»

«درست».

– «خب پس هرگز نیازی نخواهید داشت که پول را به پول ِ شما و پول ِ او تقسیم کنید، درست؟»

«لابد».

– «پس اگر پول ِ‌شما و پول ِ او می‌خواهد بخشی از یک ظرف ِ بزرگ تا پایان ِ زنده‌گی‌تان باشد، چه اهمیّتی دارد که چه کسی چه اندازه از پول ِ یخ‌چال را می‌پردازد؟»

به گمان‌ام نتوانستم کاملاً والتر را در این مورد بباورانم متقاعد کنم. ولی مشکلی نی‌ست چرا که همه‌ی ِ آن چیزی که من واقعاً می‌خواستم انجام دهم این بود که بذر ِ ایده‌ی ِ تازه‌ای برای ِ اندیشیدن در باره‌ی ِ پول‌تان پس از زناشوییدن را در ذهن‌تان بکارم.

آدم‌ها در برابر ِ پول کارهای ِ باحالی انجام می‌دهند. برای ِ زوج‌ها آسان‌تر است که به من بگویند در تخت‌خواب چه کارهایی انجام می‌دهند تا این که حقوق‌شان را به من بگویند. در کل آدم‌ها در مورد ِ پول ِ خودشان منش ِ بسیار نگه‌بانانه‌ای دارند – گاهی به دلیل‌هایی درست، و گاهی نه. در هر حال، یکی‌کردن ِ پول‌های ِ خودشان به شکل ِ یک دارایی ِ مشترک چیزی است که بسیاری از هم‌سران ِ تازه‌عروس‌داماد چندان میلی به انجام ِ آن ندارند. دلیل ِ آن تا اندازه‌ای به اعتماد می‌برگردد، ولی حتماً همه‌ی ِ دلیل ِ آن چنین چیزی نی‌ست. روی ِ هم رفته، آن‌ها اعتماد ِ بسنده‌ای به هم‌دم‌شان داشتند که با هم زناشوییدند. در جست‌وجوی ِ دلیل ِ این کار، این را هم باید دید که پول نماد ِ چه چیزی است. پول یک چیز ِ پایه‌ای است که ما باید به خودمان نشان دهیم. پول ِ ما چیزی است که به هر یک از ما نشان می‌دهد که ما نیرومند، امن، ناوابسته، و، البتّه، موفّق هستیم. (و در اصل برای ِ خودمان است که می‌خواهیم همه‌ی ِ این چیزها را به نمایش بگذاریم – جدا از این که نمایش دادن ِ آن چه خریده ایم برای ِ دیگران تا چه اندازه باحال باشد.) پول ِ ما بخش ِ بزرگی از کی‌ستی ِ ما است، و بنابراین هنگامی که به یکی‌کردن ِ پول‌مان با پول ِ کسی دیگر می‌اندیشیم نگران ِ از دست دادن ِ بخشی از کی‌ستی ِ هویت ِ فردی ِ جداگانه‌ی‌مان می‌شویم. جای ِ شگفتی ندارد که انجام ِ چنین کاری برای ِ آدم‌ها دش‌وار است.

پس چرا باید آن کار را انجام داد؟ دو دلیل ِ خوب می‌توان برای ِ آن آورد. نخست، سر و کلّه زدن ِ روزانه با پرداخت برای ِ چیزهای ِ گوناگون آسان‌تر می‌شود چرا که نرمش‌پذیری ِ کاملی در این باره خواهید داشت که چه کسی پرداخت را انجام دهد. از آن جا که دیگر اهمیّتی ندارد که چه کسی در مورد ِ معیّنی پرداخت را انجام دهد، راحت‌ترین کار را انجام خواهید داد. دوم، و بااهمیّت‌تر از مورد ِ پیش، این که یکی‌کردن ِ پول‌های‌تان اعتمادتان به هم‌دیگر را بالاتر خواهد برد، شما را به هم نزدیک‌تر می‌سازد، و این حسّ‌تان را بالاتر می‌برد که درون ِ زناشویی‌تان شما دو نفر ما هستید، نه فقط دو نفر هم‌خانه.

از آن جا که انجام ِ یکی‌کردن ِ پول‌ها برای ِ بسیاری از ماها دش‌وار است، من این چشم‌داشت را ندارم که شما این کار را یک جا انجام دهید. می‌توانید با گام‌هایی کوچک به آن نزدیک شوید. برای ِ نمونه، به جای ِ این که هر دو برای ِ خریدها دنگ‌تان را بدهید، یا وسواس‌گونه آمار ِ این را داشته باشید که نوبت ِ پرداخت ِ چه کسی است، می‌توانید به ساده‌گی فقط سکّه‌ای بی‌اندازید. و سپس، چه پرداخت برای ِ شام باشد و چه اجاق گازی که روی ِ آن شام را می‌پزید، خط یا شیر تعیین می‌کند که چه کسی خواهد پرداخت. هنگامی که به نگه نداشتن ِ آمار ِ این که چه کسی پول ِ چه چیزی را داد، و این که آیا این «عادلانه» هست یا نه، خو گرفتید، می‌توانید دست به آزمایش ِ چنین آرایش‌هایی بزنید که یکی از شما پول ِ یک گردآورد مجموعه از هزینه‌ها را بپردازد و دیگری گردآورد ِ مجموعه‌ی ِ دیگری را بپردازد. برای ِ نمونه، حقوق ِ شما می‌تواند سرتاپا برای ِ پس‌انداز برای ِ پیش‌پرداخت ِ خانه، و سپس پرداخت ِ پول ِ رهن، کنار گذاشته شود، و حقوق ِ هم‌سرتان می‌تواند برای ِ پرداخت ِ همه‌ی ِ هزینه‌های ِ ماهانه‌ی ِ دیگر برود. سو و من سال‌های ِ زیادی این کار را انجام دادیم. هنگامی که این را به والتر گفتم، و به او گفتم که تا به ام‌روز هم نمی‌دانم که چه کسی بیش‌تر خرجیده است، او شگفت‌زده مانده بود. او نمی‌توانست نگه نداشتن ِ آمار ِ چنین چیزی را در خیال هم بپندارد.

که این موضوع سومین دلیل ِ خوب برای ِ یکی‌کردن ِ پول‌ها را پیش می‌آورد. در طول ِ یک زناشویی ِ بلند، دارایی ِ فردی‌تان می‌تواند بالا-پایین شود. شاید بازه‌هایی باشند، احتمالاً سال‌هایی که به درازا می‌انجامند، که شما پولی کم‌تر از هم‌سرتان می‌درآورید، شاید بسیار کم‌تر، و بازه‌هایی پیش آیند که وضعیت وارون باشد. اگر شما از پیش همه‌ی ِ پول‌ها را در یک ظرف قرار داده باشید، احساس ِ گناه و دل‌خوری ِ کم‌تری بر سر ِ این واقعیت خواهد بود که یکی از شما هر دو نفر را روی ِ آب نگاه داشته است. شما هر دو این احساس را خواهید داشت که حق دارید پولی را که دیگری می‌درآورد بخرجید چرا که آن پول پول ِ دیگری نی‌ست بلکه پول ِ ما است. و بنابراین شما هر دو همیشه از سیاست ِ نگه نداشتن ِ آمار بهره‌مند خواهید شد، از این که نمی‌دانید آرایش‌های ِ مالی‌تان «عادلانه» بوده اند یا نه.

لطفاً به یاد داشته باشید که همه‌ی ِ پول‌ها را پول ِ ما دانستن یک چیز است و این که چه‌گونه در این باره تصمیم می‌گیرید که پول را بر سر ِ چه چیزی بخرجید چیز ِ دیگری است. زوج‌ها گستره‌ی ِ بی‌کرانی از روش‌ها را برای ِ گرفتن ِ آن تصمیم‌ها دارند. ولی این جا نقشه‌ی ِ زیرکانه‌ای برای ِ اندیشیدن در باره‌ی ِ آن‌ها هست. این نقشه را زناشودرمان‌گر ِ پیش‌گام، ریچارد بی. استوارت، بالانده است:

بخش ِ میانی ِ این طرح که به شکل ِ ساعت ِ شیشه‌ای است، نمایان‌گر ِ تصمیم‌های ِ دو-سره‌ای است که با هم می‌گیرید – برای ِ نمونه، این که خانه‌ای بخرید یا نه، یا کدام خانه را بخرید. آن حلقه‌مانندها در دو سوی ِ پایانی ِ این طرح، که با حرف ِ W ِ بزرگ به نماینده‌گی از «زن یا Wife» و H ِ بزرگ به نماینده‌گی از «شوهر یا Husband» نشان‌گذاری شده اند، نمایان‌گر ِ آن تصمیم‌های ِ خریدی هستند که شما هر یک کاملاً خودتان بدون ِ حتّا مشاوره‌ای با هم‌سرتان می‌گیرید – برای ِ نمونه، کتاب‌ها و سی.دی‌ها در مورد ِ سو و من. آن حلقه‌مانندهایی که با WH و HW نشان‌گذاری شده اند نمایان‌گر ِ تصمیم‌های ِ خریدی هستند که در اصل گرفتن‌شان از آن ِ خود ِ شما است، ولی شما آن تصمیم‌ها را بدون ِ مشاوره‌ی ِ پیشاپیش با هم‌سرتان نمی‌گیرید. برای ِ نمونه، من ساکسیفون ِ تازه، یا حتّا دست‌گاه ِ پخش ِ سی.دی ِ تازه‌ای، بدون ِ نخست در میان گذاشتن ِ‌ آن با سو نمی‌خرم. در زناشویی‌ای با کارکرد ِ خوب که میزان ِ شایسته‌ای از اعتماد در میان هست هم‌سرتان احتمالاً خواهد گفت «برو دنبال‌اش»، و شاید حتّا چنین چیزی به آن بی‌افزاید که، «واقعاً نیازی نبود که از من بپرسی»، ولی خوش‌حال خواهد بود که چنین کاری انجام دادید. در برخی از موردها، هم‌سرتان شاید ایرادی به آن داشته باشد، یا شاید اطّلاعات ِ بیش‌تری در این باره بخواهد که چرا می‌خواهید چنین خریدی انجام دهید – و بنابراین شما دو نفر آن کار را می‌سبک‌سنگینید. البتّه، زوج‌ها در اندازه‌ی ِ پولی که برای ِ آن خط‌ها در نظر می‌گیرند بسیار گوناگون اند، همان خط‌هایی که آن حلقه‌ها را به دو نیم می‌تقسیمند تقسیم می‌کنند. ولی تا جایی که روی ِ آن عدد هم‌نوا باشند – چه پنجاه دلار باشد، و چه صد دلار یا هزار دلار – این لطف را به خودشان خواهند داشت که شگفتی ِ ناخوش‌آیندی برای‌شان پیش نی‌آید.

من می‌توانم تنها به دو استثنا برای ِ قانون ِ همه‌ی ِ پول‌ها را پول ِ ما دانستن بی‌اندیشم. نخست پول ِ منفی‌ای است که شاید شما با خودتان به زناشویی بی‌آورید: بدهی‌تان. بسیاری از ما با گونه‌ای از بار ِ سنگین ِ بدهی، برای ِ نمونه وام‌های ِ دانش‌جویی، پا به زناشویی می‌گذاریم. برخی از آدم‌هایی که من می‌شناسم با پول ِ ما دانستن ِ حتّا این پول ِ منفی هم مشکلی ندارند، و برای ِ بازپرداخت ِ بدهی ِ هم‌سرشان هم پول می‌دهند. ولی، بسیاری از آدم‌ها، با آن مشکل دارند و می‌خواهند این موضوع روشن باشد که بدهی ِ هم‌سرشان فقط بر دوش ِ هم‌سرشان است و بس.

استثنای ِ دیگر هر گونه ثروت ِ کلانی است که یکی از هم‌سران با خود به زناشویی آورده است. زوج‌هایی را که می‌شناسم معمولاً در آن وضعیت این فهم ِ ناگفته را دارند که چنین ثروتی در ظرفی جداگانه از هر آن چیزی است که آن زوج پس از زناشوییدن می‌انبارند جمع می‌کنند. گاهی آن فهم به شکل ِ یک هم‌نوانامه‌ی ِ توافق‌نامه‌ی ِ پیشا-عروسی رسمی می‌شود. اگر شما و هم‌سرتان چنین چیزی دارید، امیدوار ام به این دلیل نباشد که هم‌دم ِ ثروت‌مند یا خانواده‌اش بر آن پای فشرده است، بلکه به این دلیل که آن فرد ِ بدون ِ ثروت به نشانه‌ی ِ نیک‌اندیشی چنین پیش‌نهادی داده است.

جدا از این دو استثنا، اگر بتوانید همه‌ی ِ پول‌ها را پول ِ ما بدانید زنده‌گی ِ مالی ِ راحت‌تر و آسان‌تر، و پی‌وند ِ نیرومندتری خواهید داشت.

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 × 5 =