هر هدیه هراسی است

هر هدیه هراسی است
هراس از روزی-نبودن‌ات
و هدیه‌ای که درد می‌شود روزی
بودن‌اش
روی ِ طاق‌چه
یا ناگهان لای ِ ورق‌های ِ کتاب

و بزرگ‌ترین هدیه که تو خود بودی

چه خواهد گذشت بر من
آن دم که بزرگ‌ترین درد آغاز شود؟

سروده شده در پنج‌شنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۰۲:۳۶

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفده − 1 =