نی‌ست‌هست

آدمیان نجات را در رسیدن به جاده‌ها می‌بینند
جان‌وران
در گریز از جاده‌ها
در رسیدن به ژرفای ِ جنگل‌ها

آدم‌وران
در رسیدن به ناجاده‌ها
ناجنگل‌ها
در رسیدن به نی‌ست‌گاه‌ها
می‌زیند و می‌میرند

جآن‌دمیان
نه می‌گریزند و نه می‌رسند
می‌زیند و می‌میرند
نی‌ست‌هست اند

سروده شده در چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۱۷:۰۷

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

16 − 10 =