گاه صلح
بهای ِ سنگینی دارد
بهایی به نام ِ جنگ
مثل ِ وقت‌هایی که با خشابی پر
با خود-ام وارد ِ جنگ می‌شوم
خود-ام را نیمه-جان به اسارت می‌گیرم
زیر ِ شکنجه از خود-ام حرف می‌کشم و اعتراف می‌گیرم
و جام ِ زهر می‌نوشم و به صلحی تلخ می‌رسم
با خود-ام
که سرآخر گفت:
ماشه را خود-اش چکانده بود
سروده شده در شنبه ۳ مهر ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۳۸
