سرزمین ِ خودگردانی از بی‌کاش‌ها

نه آن‌قدر بزرگ ام
نه این‌قدر کوچک،
روزها گل ِ آفتاب‌گردان و
شب‌ها گل ِ ماه‌گردانی ام
که هر آن
نشسته خیره به ابرها
سرگردان

کاش روزی رها از کاش‌ها
شوم /
سرزمین ِ خودگردانی از بی‌کاش‌ها!

سروده شده در شنبه ۱۶ آذر ۱۳۸۷ ساعت ۲۰:۱۳

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نه − 3 =