ساحل-گمیده

من آن موج ِ سرگردان ِ دریا
آن ساحل-گمیده ام

من آن موج ِ از خروش افتاده در آب‌های ِ دور
آن جامانده ام

کجا است روشنای ِ فانوس ِ دریایی؟

اینک این موج ِ تنها و بی‌پناه
آنک آن گرداب ِ پیش ِ رو
کجا ماندید ای بادهای ِ ساحل‌رو؟

هنوز
دریادل ام
زنده ام
به دیدار ِ ساحل زنده‌ ام

مرا طوفان‌ها در پیش است
هنوز

سروده شده در یک‌شنبه ۱۴ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۲۲:۰۰

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سیزده − ده =