مقدمه

خب، شما قبول کردین: شما یه خانم عجول هستین. شاید برای شغلتون برنامه ریزی کرده بودین و حالا هم آماده هستین که با همون روش سازماندهی‌شده و آگاهانه برای بچه دار شدن اقدام کنین. یا شاید چند ماه می‌شه که دارین اقدام برای بارداری می‌کنین، که همین چند ماه کافیه تا هر خانمی بی طاقت و عجول بشه. شاید یه کم سن شما بالاتر رفته و دیگه وقت ندارین که همین جوری اتفاقی با باروریتون رفتار کنین. شاید می‌خواین تو یه زمان مشخصی از سال بچه دار بشین، مثلاً به خاطر تعهدات شغلی، برنامه‌ی سفر، یا فاصله انداختن بین بچه‌هاتون. یا نمی‌خواین باردار شدن اون قدر طول بکشه که نسبت به باروریتون نگران بشین. شاید هم هدفتون از بارداری سریع اینه که هر چه زودتر شوهرتون رو از این زحمت کمرشکن خلاص کنین.

وقتی داشتم برای بارداری اقدام می‌کردم، هیچ وقت کتابی درباره‌ی باردار شدن پیدا نکردم که خوندنش جالب باشه، منظورم اینه که مثل گپ زدن با دوست‌دختری باشه که هم خیلی می‌دونه و هم خیلی می‌خنده. اقدام برای بارداری فقط جنبه‌ی پزشکی نداره، بلکه جنبه‌ی روانشناختی، اجتماعی و جنسی هم داره. شامل کلّی از موارد عاطفی و روحی هم می‌شه، از استرس و نگرانی و ناامیدی گرفته تا امید و خوشی و لذت. اقدام برای بارداری ممکنه یه لحظه غم‌انگیز باشه و یه لحظه بعد خنده‌دار. به جای اینکه بعد از نزدیکی با هم راحت روی تخت دراز بکشین، زیر پاهاتون بالش می‌ذارین و مثل یه حشره‌ی سر و ته شده پاهاتون رو تو هوا نگه می‌دارین. دو هفته بعد، دارین باعصبانیت و گیج و ویج به چیزی نگاه می‌کنین که چند لحظه پیش روی اون ادرار کردین و همزمان دعا می‌کنین که خط دوم ظاهر بشه و وقتی این اتفاق نمی‌افته دلسرد می‌شین. این تجربیات فقط صرفاً یه نزدیکی جنسی و ادرار کردن نیستن؛ مثل خیلی از بهترین اتفاقات تو زندگی، اون‌ها در عین حال هم خنده‌دارن و هم از نظر عاطفی معنادار.

کتاب‌ها و سایت‌های نوشته‌شده توسط دکترهای باروری (معمولاً مرد) می‌تونن به شما درباره‌ی آخرین آزمایشات بگن، ولی جای خیلی از چیزهای دیگه خالیه. چند نفر از این دکترها شوهرهاشون رو برای رابطه‌ی زناشویی صبحگاهی بیدار کردن چون فکر می‌کردن که زمان تخمک گذاری شون رسیده و دارن تخمک گذاری می‌کنن؟ چند نفرشون ساعت ۵ صبح با عصبیت روی یه تیکه نوار ادرار کردن چون دیگه نمی‌تونستن صبر کنن یا چند نفرشون بدون اینکه دست خودشون باشه وقتی پریود شدن به گریه افتادن؟

همین طور درباره‌ی شوهرتون – خب، اغلب مردها به اندازه‌ی ما عجول نیستن، غرق بازی‌های ویدیویی و دنیای ورزشی خودشون هستن و توجهی به اهمیت فوق‌العاده‌ی مخاط دهانه‌ی رحم و ادرار روی نوار ندارن. اگه مردها می‌تونستن باردار بشن، احتمالاً قسمت‌های بیش‌تری از سریال «من نمی‌دونستم که باردارم» وجود داشت. (بله، این یه نمایش تلویزیونی واقعیه، همراه با بازپخش‌هایی که معمولاً نقطه‌ی اوج اون یه زن شگفت‌زده ست که تو یه توالت بچه به دنیا می‌یاره. یه برنامه‌ی کمدی فوراً اسمش رو تغییر داد به «من نمی‌دونستم که باید یه آشغال رو ببرم».)

شما لیاقت دقیق‌ترین اطلاعات ممکن رو دارین. من وقتی اولین بار برای بارداری اقدام می‌کردم، هر چی که تو کتاب‌ها و سایت‌ها به دستم می‌رسید می‌خوندم. داده‌ها رو آنالیز می‌کردم و مقالات مجله‌ها رو سر کارم به‌عنوان یه محقق می‌خوندم، برای همین رفتم سراغ تحقیقات منتشر شده تو مجلات پزشکی. هر چی جلوتر رفتم، بیش‌تر به این نکته رسیدم که چیزهایی که تو سایت‌ها و کتاب‌ها پیدا کرده بودم، حتی تو دستورالعمل‌های کیت‌های پیش بینی تخمک گذاری، اشتباه، نیمه اشتباه یا از یه سری منابع قابل تردید بودن. مثال موردعلاقه‌ی من: این آمار شایعی که همه جا گفته می‌شه یه زن بالای ۳۵ سال فقط ۶۶ درصد شانس باردار شدن در عرض یه سال رو داره از تحقیقی گرفته شده که با توجه به آمار تولدهای قرن ۱۷ ام فرانسه انجام شده! تحقیقاتی که از نمونه‌های آماری تازه‌تری استفاده می‌کنن میزان باروری بالاتری رو برای زنان مسن‌تر نشون می‌دن. پیدا کردن اطلاعات واقعی بر اساس تحقیقات واقعی به من کمک کرد که با وجود بالای ۳۵ سال بودن و داشتن بعضی از مشکلات باروری، واقعاً بتونم یه بارداری سریع داشته باشم. ولی هنوز خیلی از این تحقیقات ِ کاملاً مفید و به‌شدت علمی در دسترس نیستن که خیلی از خانم‌ها بتونن اون‌ها رو پیدا کنن. من تو این صفحه‌ها، این اطلاعات هیجان‌انگیز رو با شما به اشتراک می‌ذارم.

یه نکته‌ی دیگه‌ای که دیدم این بود که اغلب کتاب‌های باروری فقط بخشی از داستان رو پوشش می‌دادن. اون‌ها جنبه‌های جسمی و فیزیکی باردار شدن رو بدون ذکر جنبه‌های روحی و عاطفی مطرح می‌کردن. اون‌ها جزئیات یکی از روش‌های پیش بینی زمان تخمک گذاری رو می‌گفتن ولی روش‌های دیگه رو بی‌خیال می‌شدن. یا درباره‌ی تغذیه قبل از بارداری همه چی رو با جزئیات کامل می‌گفتن ولی چیزهای دیگه رو پوشش نمی‌دادن. شاید چون من یه خانم عجول بودم، به جای اینکه ۱۰ یا ۱۵ تا کتاب بخونم دوست داشتم یه کتاب باشه که همه‌ی این چیزها رو گفته باشه. «راهنمای خانم‌های عجول برای باردار شدن» همون کتابه.

بعضی از مردم، اغلب مردهای میانسال، ایده‌ی یه کتاب درباره‌ی باردار شدن رو به شکل باحالی می‌بینن: «شرط می‌بندم که اون یه کتاب کوتاهه – اون تو همه‌ی صفحات فقط می‌گه: نزدیکی کنین!» ولی خب معموله که قضیه خیلی پیچیده‌تر از اینه. می‌شه کلّی دلیل قابل قبول آورد که چرا قبل از اینکه اقدام برای بارداری کنین، باید برای بارداری آماده بشین و تا جایی که می‌شه چیزهای بیش‌تری یاد بگیرین. خانم‌ها معمولاً می‌خوان که خیلی سریع باردار بشن، پس ارزشش رو داره که بدونین چطور زمان تخمک گذاری و بهترین زمان نزدیکی برای بارداری رو پیش بینی کنین. شاید حتی بتونین شانس پسر دار شدن یا دختر دار شدنتون رو افزایش بدین (البته نه به روشی که ممکنه شنیده باشین، فصل ۵ رو ببینین). بعضی از تحقیقات شگفت‌انگیز نشون می‌دن که چیزهایی که شما قبل از به دنیا اومدن بچه‌تون مصرف می‌کنین – از غذا گرفته تا ویتامین‌ها تا الکل- روی سلامتی و هوش بچه‌تون تأثیر می‌ذاره. سیستم مغزی و عصبی خیلی زود شروع به رشد می‌کنه، حدود دو هفته بعد از لقاح و بسته شدن نطفه. وقتی آمادگی لازم رو برای بارداری کسب کرده باشین، احتمال بیش‌تری داره که بتونین بهترین آغاز رو تو زندگی به بچه‌تون ببخشین.

اقدام برای بارداری، خیلی احساسی و استرس زا ست چون بالاخره خارج از کنترل شما ست. تو دوره زمونه‌ی وجود روش‌های مطمئن جلوگیری از بارداری، حالا ما می‌تونیم آگاهانه تصمیم به باردار شدن بگیریم. این موضوع می‌تونه این توهم رو برای ما ایجاد بکنه که باردار شدن هم کاملاً قابل کنترله. کارهای زیادی هست که می‌تونین انجام بدین تا شانس خودتون رو افزایش بدین – و من تا جای ممکن به خیلی از اون‌ها اشاره می‌کنم- ولی باردار شدن تا یه حدی بستگی به شانس، مکانیزم‌های درونی بدن و عوامل غیرقابل کنترل دیگه‌ای هم داره. این موضوع نیاز به کلّی صبر و حوصله‌ی عصبی‌کننده هم داره. حالا اگه شما یه خانمعجول باشین که دیگه واقعاً سخت می‌شه، حتی اگه فقط چند ماه بیش‌تر نباشه که دارین اقدام برای بارداری می‌کنین. به‌عنوان یه روانشناس، می‌تونم استراتژی‌های ظریفی بر اساس آخرین تحقیقات موجود به شما بگم. به‌عنوان یه خانم که خودش سه بار (چهار بار اگه سقط جنین زودهنگامم رو هم حساب کنم) استرس اقدام برای بارداری رو تحمل کرده، احساسات و عواطف شدیدی رو تجربه کردم که هیچ آموزشی نمی‌تونه شما رو برای اون‌ها آماده کنه.

نگرانی و استرس درباره‌ی باروری می‌تونه حتی قبل از اینکه شروع به اقدام برای بارداری بکنین، سراغتون بیاد. مثلاً، کورتنی فقط ۲۰ سالشه ولی می‌گه «من همیشه آرزوی داشتن بچه رو داشتم و این ترس با من بود که یه چیزی بالاخره نمی‌ذاره من بچه‌های بیولوژیکی خودم رو داشته باشم. در اصل من تا حدود پنج سال دیگه نمی‌خوام بچه دار شم. ولی بارور بودنم چیزیه که نگرانم می‌کنه.» بعد وقتی واقعاً اقدام برای بارداری می‌کنین، وقتی سه ماه می‌شه که دارین اقدام برای بارداری می‌کنین، و بعد شش ماه، اون نگرانی و استرس قدیمی شدت می‌گیره و خیلی راحت می‌شه فهمید که چرا اقدام برای بارداری می‌تونه واقعاً شما رو وسواسی و دمدمی مزاج کنه. نکته‌ی کلیدی این جا ست که باید تعادلی بین یادگیری زیاد و کاملاً وسواسی شدن پیدا کرد. من به شما می‌گم که چطور حواستون رو پرت کنین که هر ثانیه به باروری فکر نکنین، و تکنیک‌هایی بهتون یاد می‌دم که به‌طور طبیعی چطور با استرس و افسردگی مبارزه کنین. دو تا تکنیک رو همین جا می‌گم که می‌تونین از همین حالا شروع کنین: هر روز ۱۰۰۰ میلی گرم از مکمل روغن ماهی مصرف کنین و تکنیک ریلکسیشن تنفس عمیق رو یاد بگیرین. اگه موقعی که استرس دارین این کار رو انجام بدین، بدنتون این پیام رو می‌گیره که باید آرامش پیدا کنه و شما کم کم احساس بهتری پیدا می‌کنین.

چون اسم این کتاب راهنمای خانم‌های صبور… نیست، پس کاملاً کوتاهه و الکی کش دار نیست. اگه شما یه خانم واقعاً عجول هستین، پیوست الف رو ببینین که یه خلاصه‌ی کاملاً سریع از این توصیه‌ها است. (من هنوز دارم روی یه نسخه برای خانم‌های واقعاً واقعاً عجول هم کار می‌کنم که روی برگه‌های یادداشت جا بشه.) من مطالعات تحقیقاتی رو تو بخش مراجع در پایان کتاب آوردم، تا اگه مثل من دیوونه هستین بتونین تحقیق اصلی رو بخونین. گفتم دیوونه؟ منظورم کنجکاو بود.

این کتاب در اصل درباره‌ی بارداری طبیعی ست – کارهایی که شما می‌تونین تو اتاق خواب خودتون (یا آشپزخونه یا اتاق هتل مورد علاقه‌تون) انجام بدین تا یه بارداری سریع رو تجربه کنین و شاید حتی روی جنسیت بچه‌تون تأثیر بذارین. من به یه تصمیم سخت هم خواهم پرداخت؛ تصمیم در این مورد که کی یه متخصص باروری رو ببینین و چه انتظاری می‌تونین از ملاقات اولیه‌تون داشته باشین، ولی نه دیگه مراحل پیشرفته‌ی درمان‌های باروری مثل آی وی اف (لقاح آزمایشگاهی یا IVF). البته، به خیلی از تحقیقات انجام شده روی زن‌های تحت عمل آی وی اف (لقاح آزمایشگاهی یا IVF) اشاره می‌کنم – بیش‌تر به این خاطر که اون‌ها مجموعه‌ای هستن که محققان باروری اغلب روی اون‌ها تحقیق کردن.

وقتی اقدام برای بارداری می‌کنین از همه‌ی اون ماه‌ها لذت ببرین. البته گفتن این حرف آسون‌تر از عمل کردن بهشه. ما عادت داریم که بتونیم همه چیز رو کنترل کنیم و نتایج فوری به دست بیاریم. باردار شدن این انتظارات رو زیر سؤال می‌بره. حتی اگه قرار باشه شما همون ماه اول هم باردار بشین، باز باید دو هفته صبر کنین تا زمان تخمک گذاری شما برسه و تقریباً دو هفته دیگه هم برای اینکه این موضوع رو بفهمین. این کتاب رو بخونین، با دوستانتون حرف بزنین، هر کاری که می‌تونین بکنین، ولی حواستون باشه که تو این کار چیزهای باحالی هم هست. شما در آستانه‌ی سفر ِ «اقدام برای بارداری» هستین. از این سفر لذت ببرین.