گاه صدایی از پشت ِ پنجره‌های ِ بسته
از پشت ِ کوه به گوش می‌رسد
صدایی از دوستی دور
گویی شاهین ِ پیری برای ِ آخرین پرواز
یار ِ دور ولی دیرین ِ خویش را می‌خواند
آیا صدای ِ تنهایی ِ من هم
به پشت ِ آن کوه‌ها می‌رسد؟
آیا پشت ِ آن جنگل ِ خاموش
هنوز گوشی برای ِ شنیدن ِ دردها باز است؟
ای دوست!
من در میان ِ دود و ابر نشسته ام
دل‌گرم به آتش ِ یاد ِ این و آن
چشم به راه ِ آفتاب ِ فردا صبح
آیا تو نیز با آفتاب ِ فردا می‌برآیی از پشت ِ کوه؟
سروده شده در دوشنبه ۱۶ اسفند۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۱۸
