دامن ِ چین‌­چین ِ زنی

ساق­‌های ِ شیشه‌­ای‌اش را باز می­‌کنم از هم و
در راه­‌روی ِ نقره‌­ای­‌اش
قدم می‌­زند
نگاه‌ام

برای ِ من
پرده­‌ی ِ پنجره
دامن ِ چین‌­چین ِ زنی است
که هر شب کنار-اش می­‌زنم و
ساق­‌های ِ شیشه‌­ای‌اش را باز می­‌کنم از هم و
در راه­‌روی ِ نقره‌­ای­‌اش
قدم می‌­زند
نگاه‌ام

سروده شده در جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۸۸ ساعت ۰۰:۰۱

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفده − 6 =