چشم‌ات
دروازه‌ی ِ ورود به آب‌های ِ آزاد ِ جهان است
ای که بندر ِ سیراف، سزاوار ِ نام‌اش!
لب‌های‌ات
امن‌ترین خشکی ِ جهان و
بوسه‌های‌ات
داغ‌ترین نقطه‌ی ِ هرمزگان است
خطّ ِ سینه‌ات
سیاسی‌ترین نقطه‌ی ِ جهان است
ای که تنگه‌ی ِ هرمز، سزاوار ِ نام‌اش!
دریای ِ پس از طوفان!
آرامش ِ لارک و هنگام!
خلیج ِ همیشه باران!
به کجا می‌بری این لاک‌پشت ِ عاشق را
از میان ِ ناوهایی که بوی ِ نفت دارند؟
سروده شده در شنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۸ ساعت ۲۲:۲۵
