تنها زیر ِ آسمان

می‌برد ام به سال‌های ِ سال
به میلیون‌ها سال
پیش از این آن
تماشای ِ نور ِ ماه

او گذران
از میان ِ ابرها
من ایستان
تنها زیر ِ آسمان

کی بود نخستین بار؟
که جان‌داری ایستاد به تماشای ِ نور ِ ماه
اندیشان
که تنها است
در این جهان

سروده شده در دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۰:۳۵

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفت − 5 =