تنهایی و تنهویی

تنهایی
آن نی‌ست که نباشد کسی
آن است که باشد کسی
کسانی
باشند و نبینند که تنها یی

تنهاتر از تنهایی
– هایی –
آن است که خود نیز نباشی
نباشی که ببینی که تنها یی
که ها یی
که زار زنی بر این «های» و «هوی»
که برقصی در میان ِ این تنهایی و تنهویی
که آرام بگیری و بنشینی
به خوانش ِ شعرهای ِ نوشته بر تن

سروده شده در شنبه ۰۱ بهمن ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۲۰

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ده + 9 =