«تا کنون»

یک قطعه عکس
یک فیلم
یک حرف

با یاد ِ هر گذشته‌ای افسوس می‌کشیم و
«یادش بخیر» می‌سراییم
گویی گذشته همیشه به‌تر از اکنون …

– چرا؟

چرا که هنوز نکشیده بودیم
درد را
درد ِ رنج‌های ِ پس از گذشته تا کنون را
آری،
«تا کنون» انباشت ِ خیانت‌ها است
انبار ِ زخم‌ها
زاغه‌ی ِ خنجرها و باروت‌ها
چاه ِ نفتی که می‌هراسد از شعله‌ها
از روزهای ِ آیان ِ آینده

سروده شده در چهارشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۵۶

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

20 + پنج =