به لطف ِ تو ای «واو» ِ رابطه!

حالا چند ماه است که می‌شناسم ات
ای ناشناس ِ آشنا!

حالا چند ماه است که آمده‌ ای
بیرون
از پشت ِ ابر

حالا چند ماه است
که ماهی نیست
جز روی ِ تو!

حالا چند ماه است
دهان‌ام بوی ِ زنده‌گی می‌دهد
بوی ِ لب‌های ِ زنی که نشانی‌اش
چند وجب بالاتر از زمین است و
چند قدم جلوتر از زمان

حالا چند ماه است
آخرین پلنگ ِ درّه‌ی ِ تنهایی‌ام
عاشق شده است
ای شعر ِ سپید ِ شب!
ماه-بانوی ِ من!

حالا چند ماه است
که سال‌ها فاصله افتاده
به لطف ِ تو ای «واو» ِ رابطه!
میان ِ من «و» گذشته‌ها
«و» تقویم‌ها از کار افتاده‌ اند
«و» ساعت‌ها

سروده شده در شنبه ۰۷ دی ۱۳۹۸ ساعت ۲۱:۳۶

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × چهار =