بازآیید ای غم‌های ِ رفته

بازآیید ای غم‌های ِ رفته
بازآیید به این دل
ای مارهای ِ اندوه

خو گرفته به بوی ِ تن ِ شما
تن‌هایی‌ام
چون پیرهنی که شبی مهمان ِ آتش بوده است

بازآیید
که خنده ملیجک ِ دربار ِ شما است
و شادی خواجه‌ی ِ حرم‌سرای‌تان
ملیجک و خواجه و دربار، بی شاه؟!

چه شادناک است غم
و چه غم‌ناک، شادی

سروده شده در چهارشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۸۷ ساعت ۰۱:۳۰

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک × سه =