آخرین خرده‌های ِ جان

اشک می‌ریزم و می‌خوانم
سرود ِ تلخ ِ ماندن را
در گورستان ِ رفته‌گان

جان می‌رود اگر، باک نی‌ست
جانان چرا؟

اینک این شما خدایان و این من
سراپا مسلّح به تسلیم ِ آخرین بهانه‌های ِ زنده‌گی:
دوستان و یاران
آخرین خرده‌های ِ جان

سروده شده در جمعه ۰۳ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۳۰

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شانزده + دو =