کاش بزرگ بودم: نه از چیزی شاد نه اندوه‌گین می‌شدم دست‌کم کاش کوچک بودم: از هر چیزی بی‌اندازه شاد یا یک دنیا اندوه‌گین...
هنوز می‌چکد از میله‌های ِ قفس آواز ِ زردی که در سینه می‌خوانْد نم نم آواز پرواز ِ زرد ِ آرزو است وقتی که آسمان دور است وقتی...
دوباره بوسه‌های ِ خیس ِ آب بر آهوی ِ تشنه‌ای در واپسین دیدار دوباره تمساح و این دو-راهی ِ دو-سر-سوگ: تماشای ِ زیبایی ِ آهو یا...
انگشت‌های ِ تشبیه رو به شب بود هر جا که از زشتی سخن بود دُش‌یاد چون ذکر ِ روزانه دروغ چون خرمای ِ افطار ِ دهان‌های ِ روزه‌دار...
صدای ِ پای ِ آب در گوش ِ سنگ پیدا بود سال‌ها پس از خشکیدن ِ رود حتّا سنگ گلوی‌اش خشک چشم‌اش امّا سرچشمه‌ی ِ رودی دگر...
ماه عاشق شد عاشق ِ آسمان ِ شب درخشان‌تر شد نور ِ سپید-اش / به رنگ ِ روز درآورد آسمان ِ سیاه‌پوست را در اندوه ِ دوری از شب که...
صبح ِ امروز سرمای ِ پاییز ِ زنجان به گرمای ِ بهار ِ سیستان بود گویی نسیمی در قلب ِ من می‌دمید صبح ِ امروز مرغابی ِ مهاجری...
خداباوری دید مست ِ نعره‌کشی را گفت در دل: - تو با خمر ِ دائم‌ات خوش ی و من با ذکر ِ دائم ناخوش - تو اندیشه‌ی ِ مسجد به سر نداری و...
شب بود و در غار ِ تنهایی ِ خویش سپرده بودم گوش به رازها یلدا بود و پیراهن ِ پر از ستاره‌اش که بوی ِ آتش و حادثه می‌داد آسمان ِ...
زیر ِ نور ِ مستقیم ِ شهرها در میان ِ خیل ِ آفتاب‌پرستان خرس ِ قطبی ِ گرسنه‌ای هستم در ِ یخچال ِ خانه‌ها آخرین دری است که هنوز...