رو به زادبوم

گاه باید پیچ و خم ِ جاده‌ها را به دست ِ مرگ سپرد و
خود به خواب رفت
باید به خواب رفت
تا توان بخشید
مرگ را
تا توان باز دوست داشت
زنده‌گی را

گاه باید رو به خود راند
رو به زادبوم
زن و زنده‌گی در بر و
مرگ در برابر
شاید توان بخشید خویش را
مرگ را
شاید دوباره دوست داشت خود را
زنده‌گی

سروده شده در جمعه ۱۵ مهر ۱۴۰۱ ساعت ۱۶:۵۸

درباره‌ی نویسنده

فرهاد سپیدفکر (بامَن)

نمایش همه‌ی مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × 3 =